Sinds kort ben ik de trotse eigenaar van een Cineville pas, een pas waarmee je onbeperkt bij de aangesloten filmhuizen een filmpje mag komen kijken.
Ik ontving ‘m als afscheidscadeau bij mijn afgelopen stage als vormgever bij Holland Media Combinatie (Noordhollands Dagblad, Haarlems Dagblad, Leidsch Dagblad, IJmuider Courant en Gooi-en Eemlander).
Toen ik ‘m kreeg was het nog niet helemaal tot mij doorgedrongen hoe vet deze kaart eigenlijk is.
Voor maar 19 euro per maand mag je dus onbeperkt naar de film. Op de website staat een enorme waslijst met aangesloten filmhuizen, waar grote steden meestal meerdere van heeft. Als je ‘m besteld is dat voor minimaal 4 maanden.
Het is in 2009 bedacht door een groepje twintigers die zagen dat veel initiatieven door filmhuizen nooit heel erg in de picure kwamen doordat ze daar de middelen niet voor hadden. Het begon in Amsterdam maar is inmiddels uitgegroeid door heel Nederland.
Afgelopen maandag ben ik naar de eerste film gegaan met mijn pas, namelijk Demolition. Na het zien van Enemy en Nightcrawler zijn mijn vriend H en ik erg gesteld geraakt op films van Jake Gyllenhaal. Demolition kon niet ontbreken in dat lijstje. De film was een sort of onrealistische kijk op de gevolgen van het overlijden van een partner. In plaats van huilen besluit de hoofdpersoon (Jake Gyllenhaal) er een potje op los te slaan en voorwerpen te demonteren. Het is geen klassieker, maar zeker een vermakelijk avondje uit.
Deze middag ga ik voor het eerst naar een sneakpreview van een film. Bijna elke bioscoop heeft soms of wekelijks een sneakpreview. Bij een normale bioscoop, zoals Pathé, Wolff of Vue vind ik nooit het hele assortiment interessant. Zo ben ik niet geïnteresseerd om (sommige) horror of actie in een bioscoop te zien. Bij een sneakpreview in een filmhuis ben ik er in ieder geval zeker van dat het voor mij een interessante film is. Ik zal laten weten wat het was en wat ik ervan vond.
moviemouske.wordpress.com 